ilk olarak 2012'de okuduğum kumarbaz'ı kronolojik dostoyevski okumalarımda ikinciye okudum. kurgusal olarak çok sağlam olmasa da çok etkileyici tespitlere sahip kitap. bunlardan bazıları:

"insanın bazen en çılgınca, en olanaksız bir düşünceye kapılıverdiği, ona bel bağladığı olur. öte yandan bu düşünce, kuvvetli, içi yakan bir arzuya sahip olduğunuz zamana rastlamışsa bunu kaderin size hazırladığı önüne geçilmez bir alınyazısı gibi görürsünüz. belki de bu bir önsezi ile iradenin olağanüstü çabasının birleşmesi, kendi hayalinizle zehirlenmeniz ya da başka bir şeydir."

"gerçekten insan en iyi dostunu karşısında küçülmüş halde görmekten zevk alıyor. zaten dostlukların temeli çoğunlukla böyle küçümsemelere dayanıyor. bu pek eski ve her akıllı adamın bildiği bir gerçektir."