yakın gördüğüm bir arkadaşımın canı sıkkın ya da başına kötü birşey geldiğinde, moralini düzeltmek derdine ortak olmak için diğer arkadaşlarıma söylerim. şöyle şöyle bir durum var ara bir konuş destek ol diye. ama görüyorum ki kimse böyle birşey yapmayı düşünmüyor bile. kendisine anlatıldıysa tamam yeter onun için. sanki başka bir desteğe ihtiyacı yokmuş gibi davranıyorlar. asıl sen onu belki kötü etkileyeceksin, başka birinin desteği çok daha yararlı olacak.
gerçekten anlamıyorum ne zaman bu kadar duyarsız ve sığ insanlar doldu etrafa. ortada başı dertte olan biri varsa toplanırsın ne yapılabilir, nasıl bu işin içinden çıkılabilir diye kafa patlatırsın. ama yok bazıları hiç haketmiyor. kendi kendime diyorum bu sefer bana ne kimseyi ben dürtüklemicem bak böyle bi durum varmış diye ama tekrar başıma gelince verdiğim sözü unutuyorum.
bugünlük itirafın sonuna geldik. iyi günler youreads sakinleri.