bugün barut fıçısı gibiyim, birilerine yumruk atmazsam kendime gelemem gibi duruyor; bu durumda kendime gelemeyeceğim...

her neyse, akla gelebilecek her şey sinir edebilir beni, hayat bu yüzden bana kısa değildir...

mesela aptallığa tahammül edemiyorum, mesela sigaraya tahammül edemiyorum (nerede olursa olsun), mesela trafiğe, kalabalığa, kabalığa, emir almaya, iki arada kalmaya, baskıya, gürültüye, bomboş ergenlere, bomboş programlara, uğur dündar-yılmaz özdil-müjdat gezen üçlüsüne, uykusuzluğa, uzun adama, yeni başbakana, eski başbakana, her şeye allah kitap diyenlere, trollere, dincilere, aşırı derecede bir fikre sabitlenenlere, çocuğuna kendi statüsü ile seslenenlere (annecim yapma, babacım iç sütünü), şımarık veletlere, elif şafak'a, pi-çi-fi denen gereksiz seriye, bebek gibi konuşan kızlara, aynı şekilde karşılık veren erkeklere, beklemeye, belirsizliğe, şu an yanımda oturan velede tahammül edemiyorum!

oldu mu...

edit: imla