iyi niyetin nasıl suistimal edileceğini,
en yakınım dediğin kişiden kazık yemeyi,
sevgili yapınca arayıp sormamak gerektiği(!) ,
yüzüne gülüp arkadan konuştuğunu,
işine nasıl gelirse o şekilde anladığını.

sevilmeyi,
sevmeyi,
kardeşin yoksa nasıl kardeş olunacağını,
bir telefon kadar uzakta olmayı,
beraber gülüp eğlenmeyi,
yeri gelince karşındakine dert ortağı olmayı.

bu iki tür özellikleri de öğretti bana insanlar. iyisiyle kötüsüyle yaşadığımız herşey bir tecrübe. o yüzden yaşatanlara sağolun varolun diyorum.