''oysa bizim tek bilmek istediğimiz yoksulların neden yoksul oldukları. sakın onların açlığı bizi doyuruyor ve çıplaklığı giydiriyor olmasın?'' der galeano. bu söz aklımın girişinde yazıyor, sahiden, bu bir dominoysa eğer en kötü haldeki nasıl şükredecek? hayatın hiçbir alanında birilerini kıstas almak veya ibretlik görmek doğru değil çünkü bir sabah uyandığında senin odanda da karagüller açmış olabilir.