çok enteresan bir kelimedir soyka. soyha diye gırtlaktan h ile söylenir. çocukken çevremdekiler arasında bu kelimeyi en etkili babaannem kullanırdı sıfat ekleyerek “kör soyka” derdi. soyka esasen kelime anlamı olarak ölünün üzerine kalan kıyafet demektir. yani orada bir anlık durum var kıyafetlerle yaşıyoruz ve öldüğümüzde üzerimizde bir dünyalık onlar kalıyor ve onlara soyka deniyor. kötü bir mahiyeti var, ölüyü kavrayan bir dünya malı, işe yaramaz bir miras. insanlar için kullanıldığında bir hakarete dönüşüyor çünkü insan olmanın varlıktan öte olması inancı var, bir mal gibi değil –burada belirtmekte fayda var mal kelimesi de hakaret olarak kullanılır esasen sığır davar gibi hayvanlara da mal denir burada kastedilen de bir can’dan öte bir mal olmalarıdır- fakat soyka bir sığır gibi de değil, bir çaput, bir pılı pırtı, bir paçavra da değil, kötülüğe haiz bir şey soyka. ölümü kavrayan bir atalet. ve babaanneme gelince bahsi geçen kör soyka ne tür bir pisliktir tahmin etmekte zorlanıyor insan. hem hiçlikte kalmış bir miras hem de kendi içinde kör.