yapmayın, etmeyin güzelim ağbiler! kişisel farkındalığımda olduğumdan beri bunu yaşıyorum ve bunun bir hastalık hatta ve hatta kendi mutluluğunun önüne çekilen bir set olduğunu düşünüyorum. misalen dostluk hususunda gerçek bir ruh hastasıyım. arkadaş, başlarına güzel bir şey geliyor ve öyle seviniyorum ki, hayır kendi başıma gelince bu kadar sevinmiyorum. lanet bu resmen. artık ruh hastalığı boyutumu ilerletip bir de üstüne batıl kreması ekleyip, mutluluğu başkalarının mutluluğunda bulduğum için bireysel mutsuzluğumu yaşadığımı düşümeye başladım. özetle; yapılmaması edilmemesi gereken durumdur.