herkesin belli etmese de içten içe korkusu yalnızlık. ilerde yalnız kalır mıyım düşüncesi kafaları kurcalar. ama bence kötü olan o değil de kalabalık içinde yalnız hissetmek. etrafında bir sürü insan ama sen, seni anlayacak kimse olmadığını düşündüğünden fikirlerinle, dertlerinle yalnız kalırsın. bunu kimseye belli etmemeye çalışırsın, bazen zorlanırsın ama yine de belli etmezsin. belli etsen kaç yazar sanki seni anlayacak mı?

yalnız kalmamak adına saçma insanlarla muhattap olmaya değmeyecek kadar kısa hayat. ya da saçma konulara kafa yormayacak kadar. yalnız kalınca asıl ortaya çıkar gerçek düşünceler. insan kendini sorgulamaya başlar. ama herşeyin bir dozu olduğu gibi yalnızlığın da bir dozu olmalı. hem azı hem fazlası insanı tüketir, yer, bitirir.

son olarak yazımı bu şarkıyla noktalamak istiyorum. yalnızlığın hayatımızda hep yeri olmalı ama ayarında.