İstanbul üniversitesinde tavanın çökmesine sebep olmuş, insanlar deprem sanmışlar

İstikrar devam ediyor konulu iktidarı suçlama, sorumlulardan yakınma yazıları yazmaktan bile yorulduk. Artık yorulduk. Sürekli altyazılardan bir patlama haberi okumayı, olay yerine yakın arkadaşlarımızı akrabalarımızı aklımızdan gruplandırmayı ve hemen telefona sarılmayı artık istemiyoruz. "Polis miymiş ölen? Neyse yine iyi.' veya "Polislerin yoğun olduğu yerlere yaklaşmayın!" konulu sohbetlere kulak misafiri olmaktan da bıktık.
Her olaydan sonra 3 günlük yas ilan edilip bir sonraki patlamaya dek unutulmasından bıktık. İnstagramda siyah fotoğraf görmekten #prayfor bilmemne hastaglarinden, her şeyin kabullenilmiş olmasından, sahte kınamalardan bıktık!
Ölülerimizin siyasi görüşleriyle sınıflandırılmasından bıktık. İnsan yaşamına değer vermeyen herkesten her şeyden, bu ülkeden bıktık.
Bir çözüm aramaktansa kavga dövüş ve nefret içerikli suçlamalar görmekten de bıktık. Aptal insanların aptal masalarda yaptıkları sözde politik tartışmaların sonucunda, tek istediği mutlu bir yaşam olan sivillerin veya polisin, askerin kısacası "insanların" ölmesinden yıldık.