ekşi sözlükte bir entride hakkında "süresi çok kısa olan" diye bahsedilmiş. o kadar kısa ki gerçekten, film bitince sanki bir yakınıma, bir tanıdığıma erken bir veda etmiş gibi oldum.

film 1966 yılından 2003 yılına kadar bir italyan aileyi, çoğunlukla iki kardeşin bu sürede yaşadıklarını anlatıyor. neden bu kadar etkileyici bir film peki? çünkü hayatları gözler önüne seriyor: hatalar, mutluluklar, başarılar, kayıplar... aynı hayattaki gibi film boyunca karakterleri tanıyoruz, kimine bağlanıyoruz, kimisi üzüyor, kimisine veda ediyoruz. yaşattığı duygular çok gerçek.

müziklerine değinmeden olmaz, o piyano sahneleri, arkada çalan enfes müzikler filmi bu seviyeye taşıyan önemli bir unsur.

tek cümleyle filmi özetlemek gerekirse bir " yaşam özütüdür" bu film. herkese öneririm.

!---- spoiler ----!

yazmadan edemeyeceğim:

-senin için ne yapabilirim
-bir şey yapabilirsin.
-ne?
-benim için çal.
-nerede?
-şurada bir org var.
-uzun zamandır çalmadım, yapamam. hem kilisedeyiz, izin almamız gerekir.
-boşver o zaman, senden tek bir şey istedim. ve izin yok diye bunu yapmayacaksın. dünyayı değiştirmek istedin ve şimdi çalmak için izin istiyorsun...

40 senenin bir insana yaptıklarının hüzünlü bir özeti.

!---- spoiler ----!

ekleme: 10 verdim filme, daha önce hiçbir filme burda 10 vermemiştim. öyle de bir yeri var.