irning chernev oyun için "satranç hakkında, hayat için çok uzun olduğu söylenir ama bu satrancın değil, hayatın kusurudur." der. gerçekten de öyledir, başka bir felsefedir. "satrancın esası onun ne olduğunu düşünmektir." der david bronstein, "satranç analiz sanatıdır." der botvinnik..

oyun gelişiminde, atağında fine bize bir ipucu sunar; "atağın birinci şartı, rakibin taş geliştirmesine izin vermemektir.". lasker belki de her oyuncuya küpe olması gereken o sözü söyler; "iyi bir hamle gördüğünüzde bekleyin, daha iyisini arayın.".
tartakower biraz kelime oyununa başvurur, "en iyisi rakip taşların fedası." deyip sıyrılır işin içinden ama ona göre de "taş kaybetmemek için çok oyun kaybedilmiştir."..
keres'e göre olgunluk, yaş arttıkça piyonlara daha çok değer vermektir; wells'e göre pişmanlık, satranç tahtasında yaşanır.
mednis de "kazanmak her şey değildir. fakat kaybetmek ise hiçbir şeydir." der ve beraberliğin önemini damga damga vurur adeta.

sözü kasparov bitirir;
"satranç zihinsel işkencedir."..