valla bi dönem sokakta futbol oynardık, kız çocukları oynamadı, sonra halısahalar piyasaya düştü, kızlar orda da yoktu. internet kafeler peydah oldu counter, half life oynandı, kızlar yine yoktu. koskoca çocukluk dönemi ip atlamakla geçirilir, ergenlikte de evde bulaşık yıkatılırsa işte böyle olur.

arkadaşlık sosyallik için var ama kadınların sosyalleşme özgürlüğü ya üniversitede başka şehire giderse oluyor ya işe başlayınca ya da hiç olamıyor. tabi bu zamanlama oldukça berbat çünkü oyun dönemi sona eriyor bu zamanlarda. kafede 3 kız oturup çay içince ne kadar içten olunabilir ki, sıkıcı bir olay, kimse olamaz. mesela gidip masa tenisi oynasalar, basket oynasalar, yolculuğa çıksalar o zaman gerçek arkadaş derdik.

velhasıl ben bu işin çözümünü sporda, müzikte, sanatta, dansta buluyorum, çocuklar kız ya da erkek ayırt etmeden spora yönlendirilmeli, voleybol, yüzme, basketbol, futbol, masa tenisi olabilir. ayrıca okul korosuna gönderilmeli ve birkaç enstrüman kursuna gönderilmeli, ayrıca mahallede oyunlara da gönderilmeli, bir de halk oyunları ya da herhangi bir dans okuluna da giderse, supersonics sağlıklı, iyi iletişim kuran, samimi dostluklar edinmiş bireyler çoğaltılabilir.