vaktiyle yavuz çetin'in de arkadaşı olan, türkiye'nin en önemli gitar virtüözlerinden biri. bulutsuzluk özlemi ve pinhani'yle uzun yıllar çalışmıştır. bu günlerde kendi projelerine ağırlık vermeye başladı diye biliyorum. yavuz çetin bir röportajında onun için "bir kilometreden dinlesem 'a bizim akınlar çalıyor' derim" demiştir. öyle farklı bir tarzı vardır. gitarı onun kadar duygulu çalan adam çok azdır yeryüzünde. hele ülkemizde belki en duygulu çalan adamdır.

yazdığı sololarda geri makamsal yürüyüşleri sık görürsünüz. soloya attığı imza gibi bir şeydir bu. ama her seferinde öyle farklı yürüyüşler yapar ki "öf yine düz yürümüş" diyemezsiniz. o asla dümdüz geriye gelerek yürümez sololarda. mutlaka araya ufak bir tat bırakır. içinizi acıtan ufak bir tat. arada hiç beklenmedik hareketler de yapar. pesten giden bir soloya tizden tek bir nota koyup devam eder mesela (örnek: dön bak dünyaya'nın solosu). tremolo kolunu pek sık kullanmasa da kullandığında da duygusal çöküntü yaşatır insana. senelerdir gitar çalmama rağmen hala bir solosunu çıkartmak için saatlerimi harcıyorum.

yazdığı solonun uzunluğu ne olursa olsun insanı ağlatma potansiyeli vardır. sertap erener'in şarkısı olan bir damla gözlerimde'nin akustik coverında ufacık ama öyle bir solo atmış ki mesela içiniz sızlar başa alıp alıp dinlersiniz. aynı şekilde dön bak dünyaya'nın solosunu da mutsuzken dinlemenizi tavsiye etmem. dünya çapında büyük gitaristleri de sürekli dinlerim ama o soloda farklı bir büyü var. mutlu insanı bile mutsuz eden, mutsuzu yerin dibine sokan bir büyü.

kendisi aynı zamanda bass gitarda da çok başarılıdır. hayır elbette onu da çalabiliyor ama ciddi anlamda başarılı. 2. yavuzfest'te bulutsuzluk özlemi'yle birlikte sahne aldığında bass çalmıştı ve "nerede birkaç dakika önce elektroyla attığı sololar nerede bu" dedirtmedi, deniz demiröz'le karşılıklı solo attılar. davula geçse orada da harikalar yaratır gibi duruyordu.

uzun sözün kısası bilinip tanınması gereken sıcak kanlı, babacan, mükemmel bir insan ve gitaristtir.