sen'siz - dökülen yapraklar
Dökülüyorum pul pul sensiz,
Sonbaharım yazın başlarında,
Aniden dökülüyorum gözlerinden,
Her yer sel, her yer kan revan.

Dağılıyorum sensiz,
Yalnızlığımın ovalarına,
Yapraklarım dökülmüş,
Dallarım paramparça,
Sensizlikten bir sonraki baharı kurmak üzere,
Ölüyorum bir mevsim daha..

Sensiz kalmak öylesi kolay ki,
Zor olan sensizliği yenilemek,
Başka bir insanın dimağında,
Aynı zaman doğrultusunda..

Seni unutmak öyle kolay ki,
Zor olan seni hatırlamak,
Başka bir kolun sıcaklığında,
Senden kalanların zehirli sarmaşıklarıyla..

Güvenmek kolay,
Yemyeşil bir baharda,
Güneşin geçici yakınlığına.
Yanmak çok daha kolay,
Kurak bir yaz zamanında,
Güneşin aşırı salaklığında..

Seni aradığım her mevsim kış,
Seni bulduğum her an geç kalmış bir sonbahar.

Seni yaşadığım her mevsim yeni bahar,
Sana dokunan tüm yapraklar tekrardan açar,
Bendeki ezeli kuraklığa rağmen.