zamanın filozoflarından. lise yıllarında mahallesine gelen yabancı kıza türkçe yazdığı 6 sayfalık şiiri de biliyorum, gece ağlayarak yanıma geldiğinde "tamam babam bakarız bi çaresine" dediğimi de.

babası da, en yakın arkadaşı da ben oldum hep. hiçbir zaman demedim içimde biriken kötü sözleri.

daha ölmedi ama şimdiden şahsım adına 700 bin lira borç bıraktı, canı sağolsun babadır.

babasız büyüdüm ben, hayatım boyunca onun arkasını toplayarak.

bu gece yine yaptı yapacağını. geçmişimi, geleceğimi ve şu anımı çoktan harcamış adam.

neden babalarımızın hayatını yaşamak zorundayız ki? özellikle şansıma bu kadar "garip" olanı denk gelmişken.