kendisi sürrealizmin en başarılı sanatçılarındandır.
"iki büyük sürrealist ressam vardır; biri picasso, diğeri ben. ancak ben daha büyüğüm" cümlesini sarf edecek kadar ego sahibi. gerek cümleleri gerek eserleri kendisini büyük bir dahi gibi gösteriyor.
ama “dahi değilsen bile öyle davran, kesin dahi sanırlar.” gibi bir cümleye de sahiptir. insana ' lan ? ' dedirtiyor istemsizce.

önemli olduğunu düşündüğüm bir şey daha var. kendisi tıpkı bir cahit sıtkı tarancı bir nazım hikmet gibi ölüm korkusuyla doludur. yaşlandıkça artık gecelerden bile korkmaya başlamış,uyuyamamıştır.
tabi kendilerinin böyle korkuları olmasaydı ne nazım hikmet yaşamaya dair'i yazabilirdi, ne cahit sıtkı otuzbeş yaş'ı yazabilirdi, ne de dali bu resimleri çizebilirdi.

en bilinen eseri belleğin azmi'dir. belki de üstteki nedenden ötürüdür en bilinen olması.
çünkü eser, 'zamana karşı protesto' olarak yorumlanıyor.
bu resmin ilhamının,sıcak ağustos güneşi altında erimekte olan bir fransız peynirinden olduğunu söylemiştir.
http://i.hizliresim.com/qPkk6Z.jpg

en hoşuma giden eseri ise şudur, (bkz: geopoliticus child watching the birth of the new man)
2. dünya savaşı'ndan kaçıp amerika'ya gittiği vakitlerde çiziyor bunu. 1943 yılında. bakınca ne kadar anlamlı olduğunu görüyorsunuz.
http://i.hizliresim.com/65VW9P.jpg