bu akşam bir feridun düzağaç şarkısı açıp kendimi auto play'e emanet ettim. aldı beni bu şarkıya getirdi ^:arif'in golünü ararken...^. son zamanlarda içime bu kadar işleyen bir şarkı olmamıştı. o kadar hisli söylüyor ki... melodisi ayrı sözleri ayrı güzel olmuş şarkının. çok fazla yorum yapmak istemiyorum orası böyle şurası şöyle diye. bu sözler her şeyi çok güzel anlatıyor:

"onulmaz dert gibi değil bulunmaz deva gibi
kaybetmekten korkarak başucumda saklıyorum
özlemekten uyandığım sabahlar bitecek diye
yitirmekten korktuğum başucumda saklıyorum"