yalnızca üniversite süresince uzak kaldığım kültürdür. tek katlı müstakil gecekondu tipli bir mahallede yaşıyorum. doğduğum evin doğduğum odasında pencereden dışarı baktığımda sukünet ve yemyeşil bir mahalle görüyorum. mahallede yaşıtım kimse yok. beraber büyüdüğüm kavgalar ettiğim birçok insan çekip gitti. mahallemizin bundan on sene sonra da değişmeyeceğinden eminim. kanunen böyle bir sıkıntı var ve bu duruma çok sevinen tek insanım. mahalle sakinlerinin hisseli tapuları var, belediyenin ifraz çabaları her seferinde mahallede birilerinin dava açıp ifrazı bozması sonucunda boşa çıkıyor. bu durumda evlerin eskiliği karşısında tadilat dışında bir çözüm bulunamıyor. şehrin içinde maksimum iki kat yükseklik bulunan bir bölge olarak kaldı burası. dolayısıyla burada yaşayanlar mahalle kültürünü sürdürmekte, akşamları sokaklarda yürüyüp, kapı önünde oturup bahçelerinde nane, maydonos, domates, böğrülce, fasülye yetiştirebiliyorlar. herkes herkesi tanıyor. evet huzur içinde bir mahalle gördüğünüz. pencereden dışarı bakıyorum. mandalina ağacımızın dalları arasında komşularımızı görüyorum. zihinleri miyasmalar içindeki komşularımızı. dedikodudan başka arzuları olmayan, gelinlerine yük olmaktan çekinmeyen kaynanalar, yaşlılıktan yürümekte zorlanan anneannesine evlerinde baktığı için dayısına sabah saat sekizde çılgınlar gibi bağırıp küfürler eden yiğenler, karısını döven boşanmasına izin vermeyen ve başka kadınlarla yatıp kalkan esnaflar, kocalarından nefretle bahseden kadınlar, kumarda ev arsa yitiren delikanlılar, uyuşturucunun pençesinden kurtulamamış zavallılar ve daha nice örneğiyle çürümüş bir kültür. küçücük bir dünyaları var. tek arzuları evlenip çocuk sahibi olmak. başka bir mottoları yok. komşularımızı aşağıladığımı düşünmeyin lütfen, yalnızca olan durum bu. bu kadar şey anlattın sen nerden biliyorsun? dedikodu değil mi bu yaptığın! hayır kimseye kimin ne yaptığını söylemedim. duyduklarımdan tiksinti duyuyorum yalnızca. mahalle kültürüne bunlar da dahil mi bilemiyorum. önceden var mıydı bunlar yoksa anlayamayacak kadar küçük mü idim bilemiyorum.

yorumu yazarken telefondan yanlışla yazdıklarımı bitirmeden yollamış oldum. devam etmek için edit kısmını kullandım.