sırrı süreyya önder 'in anlattığı bir fıkra vardı:
bir türk, kürt ve ermeni bir türk'ün bahçesine dalmışlar erik çalacaklar. bahçe sahibi bunları yakalamış. türk ile kürt'ü ayırmış, ermeni'ye "müslüman bile değilsin, ne cesaretle benim bahçemi soyarsın!" demiş ve bir güzel "hışırdatmış" adamı.
sonra kürt'e gelmiş, "utan kendinden bir türk'ün bahçesine nasıl girersin!" diyerek onu da hışırdatmış.
türk de bekliyor, sıra ona gelmiş, "ulan terbiyesiz bir de türk olacaksın, benim bahçemi soyarsın!" diyerek onu da hışırdatmış. hepsini dışarı atınca, biz niye dayak yedik durumunu sorgulamışlar. kürt demiş ki, "en başta ermeni'yi dövdürtmeyecektik."

ermeni'yi dövmezsek bütün sorunlar çözülür...