farkına nihayet varılan din istismarcısı. yedi yıl önce üniversitenin ilk yılında bilmediğimiz yerler diye evlerinde kaldım. kaldım da; otogardan öğrenci toplandığını, himmet adı altında paraların toplanmasını, mecburi gazete aboneliklerini, tedbir için her şeyi mübah saymalarını, kızların ve erkeklerin katalogdan seçtirilerek evlenmelerini, hangi mesleği nerede yapmak istiyorsak bunu sağlayabildikleri için son sınıfta öğrencilerle özellikle görüşüldüğünü, onların evlerinde hazırlananların banko sınavları geçtiğini, karşılığında maaşının belirli bir kısmının hayat boyu cemaate borçlanıldığını, pazar günleri mecburi yetiştirme(!) lerini, mecburi sohbetleri, mecburi kitap okumaları, fetönün gözyaşlarından başka bişeyinin duyulmadığı sohbet kasetlerinin mecburi dinletildiğini ve şuan aklıma gelmeyen daha bir çok şeyi gördüm. haliyle ikinci yılımızda ev arkadaşımla yakamızı kurtardık da, onlarla ters düştüğümüz için halimize acıyanlar oldu, artık iş bulmak, sınav geçmek, hakim, savcı olmak için cemaatin kötü referansı vardı aleyhimizde. biz çıkmamıştık, onlar bizi atmışlardı. öğrenciyken aslında işin görünen tek yüzü sana ev açan, burs veren hayırsever yapı. üzerine düşündüğünde kan emici bir güruh, vücudun kangren olmuş yanı. nihayet onları gömecek bir güç var ülkemizde. zamanında iyi niyetle destek olduk dese de; neresinden dönersen kar deyip kolları sıvayan vatan sevdalıları var. adı cuk oturmuş bu devlet içinde devleti, bu paralel yapılanmayı kurunun yanında yaşı yakmadan çıktığı yere gömmek bu devletin millete borcu. fethullah gülen, güç zehirlenmesine uğramış abd maşası.