elimde bir birayla balkonda oturuyorum. aslında içeride oturacakken birlikte türkü söyleyen bir kadın ve erkeğin sesine kayıtsız kalamayıp balkona çıktım. kendilerini görmüyorum, sadece sesleri duyuluyor. tahminimce yirmili yaşlarda iki insan içki masasındalar. son yarım saattir gülüyor, türkü söylüyor, sonra tekrar gülüp tekrar türkü söylüyorlar. adam derin derin iç çekiyor ara ara. mutlulukları, huzurları taa benim balkonuma dek yayılıyor. "siz hep böyle mutlu olun" diyorum kendi kendime.
az önce yine gülüp birbirine çok yakışan sesleriyle türkülerini söylerken, bitmesine yakın adam tekrar içini çekerek "çok seviyorum be seni. ben seni çok seviyorum." dedi. öyle sahici, öyle güzel, öyle içtendi ki bir süre sustular birlikte. şimdi daha içten gülüyor, daha güzel türkü söylüyorlar.

aşk güzel şey dostlarım. başkalarının aşkına tanıklık etmek bile çok güzel şey. ben kendi kadehimi önce bu iki genç aşığa, sonra sizlere kaldırıyorum. aşk, isteyen herkesi bulsun.