liseye basladigim ilk gun gozume carpan ilk kisiydi. ayni siniftaydik. bir kac ay icinde birbirimizin kafa insanlar oldugunu dusunup guzel bir arkadaslik baslattik 2kiz 2erkek ama hep beraber takiliyoruz, haftasonlari bulusmalar oyun oynamaaya gitmeler basladi. ben iyiden iyiye abayi yaktim, ama karsi taraftan bunu belli edecek zerre hamle yok. platonik takiliorum, melankolik sarkilar dinliorum falan. sonra biraz belli edici bisiler yaptim ama karsilik goremedigime inanip kestim. icten ice yasiorum kimseye de anlatmiorum ben sunu seviorum die. sonra ortaokuldan kalma, lisede baska bolum okumakta olan en samimi 5 dostumdan biri sizin sinifta flanca biri var, ben ona bitiorum falan dedi. kalbim kut kut atti heyecandan ne diyecegimi bilememenin telasi icinde aranizi yapiyim dedim. aa gercekten mi flan deyince e tabinolcak biz cok yakiniz zaten dedim. sonra da cidden ondan ona teklif tasidim ve cikmaya basladilar. ben uzaktan kahroldum onlar 2 yil ciktilar. son sene ders calismaliyiz ossye hazirlanicaz diyip dostca ayrildilar, ama hic gorusmuolar. son bi sene zatsn biz de bilincli ogrenciler olarak bos derste bile test cozuoduk, hocalarimiz cok hos goruluydu kantinde oturup cay icerken test cozuoduk. 4umuz yan yana sicak caylarimizi yudumluyor ve sadece testcozuoduk, ben arada kacamak bakislar atiodum goz zevkim icin ama o full konsantre calisiodu. sirf yapamadigi sorulari bana sorsun diye geometride kendimi cok ilerletmistim. cunku onun zayif oldugu bi dersti ve onun nefesine yaklasip bak surdan bi cizgi cekiceksin soora da su benzerlikten falan diye ona bi soru anlatmak gunun en heyecanli saatiydi benim icin. neyse yil sonu geldi catti sinavlara girildi ben kazandim istanbula geldim, o tercih yapmamaya bir yil daha hazirlanmaya karar verdi. ben uniye yerlestim bi ay gecti naber nasilsin ile baslayan bi maillesme sureci basladi. sonra bana bi sure soora bi coolluk geldi, rahat hissettim bi an ve lisede ondan nasil hoslandigimi hatta sevdigimi, arkadasimla cikarken nasil kahroldugumu, hele onu optugunde napacagimi bilemedigimi anlatan uzuuuun bi mail attim. sonra memlekete dondugumde ilk isim super cool giyinip onun dersanesine ziyarete gitmek oldu. ama onun icin degil baska bi yakin arkadasim icin gitmis gibi yaptim, yani geldigimden haberi yoktu ama tenefuste beni gordu sok oldu. bense ona siradan davrandim aaa naber yaa sen de mi bu dersanedeydin gibi, ama halbuki kantinde zilin calmasini beklerken ates basiyordu yuzumu birazdan onu gorucem diye. sonra cay flan ictik bekle bi ders kaldi takiliriz dedi, bense valla su saatte otobuse yetismem lazim oyle bi ugradim diyince son dersi ekti benim icin. benim icin bisiy yapti ya dunyalar benim oldu ucuyorum zevkten. sonra mezun oldugumuz ortak anilarimizin gectigi okulun oraya gittik cok biseyler demek istiyo gibiydi ama demiodu. uni yuzunden biraz aile baskisi gordugunu masraf oldugunu yuzune soylediklerini biliodum ama cumleye giremiodu. noldu anlatsana bisiy var sende dememle kafami tutup aniden kendine cekip dudaklarima yapisti. o zamana kadarki hayatimin en sonsuz dakikalariydi ilk kez opusuyordum hem de cok ama cok sevdigim, en sevdigimle. dunyalar benim olmustu. mutluluktan agliycak gibiydim. karsilik verdigimi gorunce onun da yuzu gulmeye basladi. sonra biz ogun uzak mesafe iliskimizin temelini atmis olduk. uzaktan uzaga guzel mailler mesajlar vs. neise iste ben tatillerde memlekete dondukce gorustuk dertlestik vs. bu boyle bi yil surdu ama toplasan 5 kere falan yanyana gelebildik. artik sene sonu oldu o da ossye girdi, eskisinden azicik yuksek puan aldi ve baska bi sehirde bana uzak bi sehirde alakasiz bi bolum secti kendine. sirf ailesi kazandi desin diye gitti biyere. ben o zaman dusunmeye basladim uzakta nolucak falan diye. bu konuyu ona da actim. baska bi sehre gidiosun orda ben yokum sen kendine guvenebilio musun bana sadik kalacagin konusunda dedim. o da cok durusttu sagolsun hayir diyiverdi o an. sabah musmutlu baslayan muhabbetimiz o gun ayrilikla sonuclandi. aldatilacagima bastan ayrilmayi yeglerim dedim, o da uzuldu falan ama o da beni aldatacagini dusunuyor olmali ki haklisin dedi ve biz o gun orda bir kirmizi gul esliginde ayrildik. sonra hic aramadim, arada stalkladim. hic evlenecegine inandigim bi insan degildi, hic tipi olmayan biriyle evlenmis 2 de cocuk yapmis ben sok.

benim sonra sonra aklim ermeye basladi. ben buna lisede sinyaller gonderdim beni begenir bi hareket yapmadi, hep ders hep ders disiplinli calisirdi. ben uniye gittikten sonra sevgili olmamiz onun icin cok idealdi. hem dibinde surekli ilgilenmesi gerekecek bi sevgilisi olmayacakti, hem de etrafindakilere unili sevgilim var diyip teklif eden begenen falan olursa basindan savabilecekti. kendisi uniyi kazandiginda atraksiyonlara girisebilecekti ama bana en azindan beni terketmeyecek kadar deger veriyordu ama benim kendisini terketmemi saglayip isin icinden cok temiz siyrilmis oldu.

ben onunla olabilmek icin onunla cikan arkadasimdan yavas yavas uzaklasmistim cok sevmeme ragmen. simdi ustunden 10yildan fazla zaman gecti ben o arkadasimla yilda 1 her yaz bulusuyorum, o da 2 cocuk yapti. birbirlerinden haberleri yok, benim onunla olan iliskimden de hala haberi yok. ama onunla ayrildigimiz gun gorusmeyi biraktim telefonunu sildim, ilk 5 6 yil ezbere hatirliyordum numarasini ama sonra bitti. hatiralarda tatlitatsiz bi ani olarak kaldi.

eger ki kuresel bir sans eseri bu satirlari okuyup da beni tanirsa, kendisinden beni gormezden gelmesini, bana laf atmamasini rica ediyorum.