vedalaşırken söylenen iki kalıp var.
"allaha ısmarladık" ve "güle güle"
artık yavaştan unutuldu bunlar ama özünde o kadar anlamlı sözler ki. durun da bir düşünün. sizi uğurlayan (uğurlamak !) kişi "güle güle" git diyor, siz de "allaha ısmarladık" bir daha ki görüşmemizi diyorsunuz.
bu güzelliklerin yanında bye bye/goodbye yavanlığı nedir yahu?
(türkçe'yi sevme ve yaşatma derneği eş başkanı shebumi)

(not:nickin niye türkçe değil dingil diyecekler için; abicim bu bi felsefenin adı, oturgaçlı götürgeç mi diyeydim, tarifi bi paragraf sürüyo)