yaşıyorum sanmaktır.

oradan çıkıp şöyle daha insani, daha doğrusu insan hayatının önemli/kıymetli olduğu coğrafyalara gittiğinizde, oradaki yaşam şekline baktığınızda anlıyorsunuz ki aslında sizinki yaşam değilmiş.

çeşitli hurafelerle, yalan yanlış bilgilerle içi doldurulmuş bir yarı ölüm halidir ortadoğuda yaşam. böyle bir "ara form" ya da "araf formu" (bak bu daha da güzel oturdu) aslında ortadoğudaki insanın doğum haliyle ölüm hali arasında geçirdiği evre.

henüz bu tip coğrafyalara gitmediyseniz, burada yaşıyorum sanmaktasınızdır. dünyanın en güzel şehrinin istanbul, izmir, mersin, erzurum, halep, şam, tahran falan olduğu iddiasında bile olabilirsiniz. sıkıntı yok, sizi kınamıyorum, başka bir şey görüp anlamadığınızdan böyle düşünüyorsunuz. bildiğiniz hayat/yaşamak bu. diğer türlüleri bir tek filmlerde oluyor sanıyorsunuz.