tanışık olduğum bütün insanları belleğimden silip, akabinde kendimi unutturup hiç izini bilmediğim yerlere gitmek istiyorum.
bu odanın, bu evin, bu şehrin, bu insanların ağırlığını acısıyla üzerimde hissediyorum. sanki herkes benden bir şey bekliyor,
ve ben hiçbir şey yapamıyorum. hiçbir şey. beceriksizce.
ben kendime bile iyi gelemezken onlara nasıl iyi geleceğim?

mümkün mü?
değil.