orta okulda captain black tek alıp içemeyişimle uzunca bir süre denemedim. lise iki yazında benden 4 yaş büyük olan kuzenimin hepimize aman içelim bi deneyelim demesle winston almıştık, yazlığın bahçesindeki naneleri eve girerken çiğneyip çaktırmazdık göya. sonra düzenli içici olmadım, gittiğimiz mekanlarda nargile içmeye başladık.
ne zaman ki üniversiteye gidip evden ayrıldım, o yurt odasında, o kalabalığın arasında elimden tutan somut bir şey olarak sigaraya sarıldım. o zaman winston 3.75ti. yurtta bir arkadaş nane, fesleğen yetiştirip kağıda sarıp içerdi bazen, denemedim, bir gün onu da yaparım. yurtta en çok yangın merdiveninde güzel sigara içilir. ne zaman yangın merdiveni görsem aklıma sigara geliyor.
sonra bir rüya gördüm, dolu parlament'i çöpe atıp 1 yıldan az bir süre sigarayı bıraktım.
sonra bir şeye sinirlendim gene başladım.
sonra halam kemoterapi görmeye başladı, onu hiç o halde görmemiştim. sigaradan dolayı kanser olmamıştı ama genetik yatkınlığımdan ötürü etkilenip gene 1 yıl kadar sigarayı bıraktım.
sonra bir şeye sinirlendim gene başladım.
sonra eve çıktım, kendime kahve yapıp tek başımaysam da ikisini illa yanıma ortak ederdim. balkonum güzeldi. odam da. geçindik gittik öyle. bu arada hollanda'ya ablasının yanına gidip gelen bir arkadaş enfes bir tütün getirdi. adını bilsem sipariş etmeye çalışırdım, bu kadar lezzetli tütün içmedim. o dönemde ince sigaraları keşfettim.^:slim^
sonra isam'la haşır neşir oldum, o dönemde de karanfilli ve vişneli djarium'u keşfettim.
ondan sonra da zaten, o benden memnun ben ondan memnunum, geçinip gidiyoruz işte.
tütün güzel şey.