tdk'nın bastığı bir kitapta baştan sona okuma şansı buldum. dilini çok beğendim, beni içine aldı. tabii zamanla silinen, tahribata uğrayan anıt parçaları yüzünden bazı yerler yarım çevrilmek zorunda kalmış ama bu fazla sorun oluşturmuyor. bütünü itibarıyla okunması gereken hem destan hem de tarihi belge niteliğinde bir anıttır. en çok beğendiğim kısım ise kardeşi kül tigin'in ölümü üzerine bilge kağan'ın, onun adına anıt dikerek orada ölümsüzleştirdiği şu söz oldu: "öd tengri yaşar kişi oglı kop ölgeli törümiş." günümüz türkçesinde "zamanı sadece tanrı yaşar, insan ise ölmek için doğmuştur/türemiştir." anlamına gelir.