çocukluk aşkım,
sena.
vücuduma değil yüreğimde hissetmiştim her zaman,şu anda da.
uzun bir ilişkimiz oldu. aralar oldu,ayrılıklar oldu,sevgiler katlandı,ilgiler azaldı,dostluklar yaşadık,arkadaşlıkları bitirdik. sevemedik, sevdik.

yani yaptık yetemiyecek kadar yeten şeyler, belki de biz öyle düşündük. bilemezsiniz,bilemeyiz.

seneler geçti..

geçen yaz, bir hatunla tanışmak istedim,tanıştım. sena'yı aldattım,sadece fiziksel değil,kalben yaptım bunu. kaldırılmaz bir yüktü. kaldıramadım.

aradım onu. itiraf ettim."olur böyle burak,ikimiz de insansız. evet bir birimizi seviyoruz. sevecegiz. ama iliskimiz olmuyor. 7 (yedi) seneden sonra olmuyor. kalplerimiz hâlâ bir birini istiyor. biliyoruz. olmuyor sadece. ve biz farklı insanları da sevmeye çalışacağız. böyle böyle büyüteceğiz sevgimizi ve samimiyetimizi."

ulan ne zaman bir hatuna meyil etsem,3 gün sonra olamıyor, istemiyorum. ihanet ediyorum iki şeye; bir benimle zaman geçiren bir şeyler paylaşıp devam dek isteyen karşı tarafa,iki içimden gecen sena 'ya.

siz hic birinin elini tutarken en içten samimiyetinizi yitirdiğiniz oldu mu?, siz hic birinin gözlerine bakarken başkasını gördüğünüz oldu mu?
benim oldu.
karşı tarafı daha fazla kırmadan sonlandırdım herşeyi.

neden sevgilim yok ?

içimdeki sarmaşığın köklerini kazımaktan korkuttuğum için.