jean-luc godard'ın "bir buçuk saate sığdırılmış hayat." yorumu filmle ilgili yapılmış en popüler yorumlardan biridir.

pek çok farklı görüşe göre filmde din dolayısıyla hristiyanlık ile ilgili göndermelerin/metaforların yer aldığı söylenir. fakat ben filmin başındaki vaftiz olayında başkasını göremedim, bilmiyorum. ^::)^

film franz schubert'in 20 numaralı piyano sonatıyla başlar. ve bu mis gibi eser, çalmaya devam ederken, aniden duyulan bir eşek anırmasıyla kesilir. bu sayede bresson daha başlangıçtan nasıl bir film çektiğinin işaretini verir.

balthazar ve marie, içinde bulunduğumuz bu korkunç dünyada saf ve zayıf kalmış iki kader arkadaşı gibidir. hayat ikisine de acımasız davranmış, ikisi için de zor ve çekilmez hale gelmiştir. muhtemeldir ki bu yüzden birbirlerini sever ve birbirlerinden vazgeçemezler.

balthazar'ın götürüldüğü sirkte bulunan bir fille göz göze gelmesi çok etkileyici, çok derin anlamları olan bir sahnedir.

benim gözüme en çok çarpan "hayat bir panayırdır, kelimelere ihtiyacı olmayan bir pazar. banknotlar kâfi gelir." repliğidir.