"sona kalmış olan o adı ağza alınma yaratığı vurduktan sonra el fenerinin ışığında gördüğüm şey öylesine yalındı ki ne olduğunu anlayıp da hezeyana kapılmam için neredeyse bir dakika geçti. tiksinç bir yaratıktı; sararmış sivri dişleri, keçeleşmiş kürküyle kirli beyaz goril gibi bir şeydi. memeli dejenerasyonunun son ürünüydü; tecrit edilmiş döllenmenin, üremenin, yer altında ve yer üstünde yamyamca beslenmenin korkunç sonucuydu; yaşamın ötesinde pusuya yatmış sırıtan ve hırlayan dehşetin ve karmaşanın beden bulmuş haliydi. yaratık ölürken bana baktı; gözleri, yer altında bana bakmış olan gözlerle aynı tuhaf özellikleri taşıyordu.. son nefesini verirken birisi mavi öteki kahverengi olan gözleri yavaşça kapanıyordu. kapattığı gözlerinin ardından salyalar akan ağzının kenarından son sözler döküldü: "imamatipler kapatılsın"

-pusudaki dehşet-
bir lovecraft fıkrası