ohooo ben neler yapmadım ki? selin diye selimler mi aramadım, kettle'ı ocağa mı koymadım, kurabiyeye şeker yerine tuz mu koymadım... misal 3 örnek.

1) baharatçı yerine kahveciye girilir. (p: ben, g: görevli)
!---- spoiler ----!

kahveci de starbucks yani normal toz kahvenin satıldığı aktarımsı bir yer de değil.

!---- spoiler ----!
p: merhaba 250 gram karabiber alacaktım ben...
g: tabii latte, türk kahvesi, mocha, cappuccino, espresso? hangisini istersiniz?
p: toz olanı. (hadi ben daldım da kahveciye girdim. evladım sen niye bana bütün kahve çeşitlerini sayıyorsun? desene baharatçı yan taraf!?)

2) metroya girilir, gayet normal bir şekilde kart basılır. 9-10 durak sonra inilir ardından; bir dakika burası neresi? eve gidiyordum ben!? arkaya dönülür ve ta ta... milli kütüphane! inilen durak yanlış, binilen yön yanlış ama bu akıllı ne yapar? geri dönmeye üşenip arkadaşının yurdunda akşama kadar oturur. akşam eve döner.

3)üniversitenin ilk yılı bir hafta oryantasyon programı gördüm. program epey yoğun olmanın yanında, kampüs bir semti kaplayacak kadar kocaman. yıldız amfi adında bir yer var ve her amfi ^:biri sağda biri solda olacak şekilde^ iki kapılı.^: fakat liseden yeni fırlamış benim bundan haberim yok^ dersimizin bittiği sınıf m-303 gibi o zamanki ben için son derece değişik isimli bir yer, bir sonraki ders ise m-304'te. yani tahminimce yan sınıf, dolayısıyla yan kapı.
her neyse gencecik bir kadının yaptığı son derece duygusal 'buraya kendi zekanız ve çabanızla tek başınıza geldiniz' temalı konuşmanın ve kişisel ağlama seansımın sonunda ikinci derse girmek için çıkıp diğer yan kapıdan amfiye giriş yaptım. 'iyi bari kimse yok istediğim yere oturma şansım var' düşüncemin ardından bir yer bulup oturdum. öğrenciler geldi, hoca geldi ve 'iktisadi ve idari bilimlerde girişimcilik' tarzında bölümümden son derece uzak bir konuyu anlatmaya başladı. bu şekilde bir saate yakın bir zaman diliminin ardından yanımdaki kıza 'sizce sanat tarihi ile reklamcılığın ne gibi bir bağlantısı olabilir?' şeklinde bir soru sordum. kız 'hiç bir fikrim yok açıkçası, ancak bildiğim kadarıyla buradakiler hep iibf'li' şeklinde bir yanıt verdi. içimden 'ben değilim ama!' isyanımın ardından el kaldırıp 'hocam sanırım ben yanlış sınıfa girdim. çıkabilir miyim?' dedikten sonra yaklaşık 8 kişiyi kaldırarak ^:belki daha fazla^ sınıftan kendimi dışarı atmak üzereydim ki arkamdan bir kıkırtı geldi. son derece cool bir havada 'yok rahat rahat gülebilirsiniz zira ben de ilk farkettiğimde kendime çok güldüm.' deyip çıktım. arkamdan kahkahalar patladı. lanet olsun her kahkaha atana -.- benden beter olsunlar -.-