kafamdakiler kemikleşmesin diye... ne kemikleşmesi, betonlaşmasın diye yazıyorum. her fikir bir çimento ve kurumadan kafadan yazarak atmalı. atmalı ki kafa betonlaşmasın.

bazen geç yazıyorum. o zaman da bi halta benzemiyor yazdıklarım. ustüne yazacaklarımı da etkiliyor bu durum. kafamdaki harcın içine beton parçaları girmiş oluyor ve sonraki yazdıklarım da bir halta benzemiyor.

oysa ne güzel olurdu aklına gelir gelmez yazmak...

deneme dedikleri de bu ya işte: samimiyetsizlikten uzak, güzel fikirler üretme yöntemi. başka perspektiften bakabilme yetisini de aşılaması da cabası.

yazmadikca sabit fikirli oluyorum. yazdikca başka fikirlerle tanışıyorum.