bedavacı. bu ne diye soracak olursanız, ben çocukken mahallemize kamyonetle bir abi gelir kamyonetindeki tava, tencere akla gelebilecek her türlü küçük mutfak ve ev eşyasını satar, hiçbir senet sözleşme olmadan mahallenin hanımları bunları taksitle alır, haftadan haftaya geldikçe parasını öderdi. bedavacı geldi bedavacı diye anons ederdi. ben bu abiyi her hafta camdan izlerdim. ve aileme büyüyünce bende bedavacı olacağım dermişim. nitekim büyüdüm ev eşyası satmasamda insanlara enerjimi, sevgimi,zamanımı verdim ve karşılığını alamadım. evet ben büyüyünce bedavacı oldum.