ölmüş bir dilin şiiri

Bir cümlenin katarında,
Kelimelerin vagonlarında,
Anlam yüklüydüm,
Gidiyordum yakılmaya,
Kimsenin bilmediği krematoryumlarda..

Öğretenim olmadı asla,
Öğrendiklerim yalnızca doğanın vahşi kollarında.
Öğrencim de olmadı sonradan,
Öğretmenlerim kayboldular zamanın kargaşasında.

Ölmüş bir dilin,
Alacanlı şairiydim ben.
Konuşuyordum sabah akşam,
Kimselerin duymadığı sanrılarda,
Şizofrenik sembollerimi, kendimle..

Tutulmuş bir dildim,
Kavrulmuş bir ten,
Savrulmuş yaprak hüzünbaz sonbaharda.
Binlerce fahişe dolaşıyordu sokaklarımda,
Hepsinde anlaşılmaz bambaşka bir merhaba.

Anlaşılmadan yazılan,
Okunmadıkça anlaşılan,
Tutku dolu bir yalandım,
Kimisine göre dil,
Kimisine göre cümle,
Kimisinde gizli bir anlam,
Ortak kıtaların insanlarına göre aşk adım!
Yaşanıyordum,
Her dilin kemiksizliğinde,
Öylesine..