sürekli kendinden bahsetme eylemi çok sıkıntılı. öncelikle diyalog değil monolog oluyor ve hoş olmayan bir konuma sokuyor karşısındakini. bana genelde bu tip insanlar imaj çizmeye çalıştıklarından böyle yapıyor gibi geliyor. çünkü burada bunu yaptım, şunu anlatmış mıydım bıt bıt bıt bitmiyor anlatacakları. bir olaya örnek vermeye kalktığınızda kendi hayatını sokuyor araya. lirik bir dille hayatını her şeye yedirmeye çalışıyorlar. bu çok yorucu. insan bazen kendinden sıkılır, senden niye sıkılmasın bir sus diyesim geliyor.