düşüneyim ki bunu o mu okuyor?

"sen benden çok daha iyi bilirsin ki, nazım hikmet in hasret adlı bir şiiri var, der ki yüz yıl oldu, yüzünü görmeyeli, belini sarmayalı, gözünün içinde durmayalı, aklının aydınlığına sorular sormayalı, .... işte, aklının aydınlığına sorular sormayalı dediğimde sensin yüzümü aydınlatan. uzaktan az çok tanıdığımda dedim ki; buralarda edip' ten başka aşık olunacak adam yok, bir o var. sen ki yüzüne, gözüne, boyuna, posuna değil; aklına, fikrine hayran olduğumsun. sen ki öğretmenimsin benim, okuma yazma bilmeyen birinci sınıf öğrencisi gibi açım sana, seni öğrenmeye. sevdiklerini sevmeye, okuduklarını okumaya, izlediklerini izlemeye, dinlediklerini dinlemeye, seni harf harf öğrenmekle geçirebilirim ömrümü. zenginsin. cüzdanın değil ama dolu olan heyben. işte aklının aydınlığı derken aklıma bu yüzden senden başkası gelmez. ben bir seninle konuşmak isterim, bir seninle dertleşmek, bir seni dinlemek. elimde bir haritam olsa, üşenmeden arayacağım hazinemsin sen. öyle ışıksın yoluma."