izlediğim en iyi ikinci dizi (bkz: sopranos) yine gerçeklik duygusu ön planda. suçluların da duyguları, sevdikleri, ilkeleri, inançları olduğunu görüyoruz. ancak çeşitli sebeplerle yasanın öbür tarafına geçen bu insanları genellemek mümkün değil. tek istisnası herkes bu bok çukurunda kuralına göre oynamalı. oz bir bok çukuru kendine has kuralları olan türden. taraf olmayan bertaraf olur ilk kural bu. italyanlar, latinler, aryanlar, afrikalılar, müslümanlar ve gayler. gay diyip geçmeyin bence. kişisel favorim bu gruptan (bkz: tobias beecher)
bu kuralı bozan ortamın faresi ryan. işlerini kendi gören bu arkadaşı neredeyse tek kişilik grup sayabiliriz. istediği adamın fişini istediği vakit çeken ryan zekasıyla ya etkin olan grupla ittifak yapıyor ya da ittifak yapacağı grubu etkin hale getiriyor.
kusura bakmayın biraz daldan dala atladım. yazılacak o kadar çok şey var ki. bir gün oturup daha detaylı bir girdi hazırlarım. bu diziyi atlamayın, listenizde ikinci sıraya koyun. ilk sıradakini biliyorsunuz zaten (bkz: sopranos)