"azimli olmadığım doğru ama azimli olmayanların da yaşayabilecekleri bir yer olmalıydı, mevcut yerlerden daha iyi bir yeri kastediyorum. sabahın altı buçuğunda bir çalar saat sesiyle uyanıp yataktan fırlayan, giyinip zorla bir şeyler atıştıran, sıçıp, işeyip, dişini fırçalayan, saçını tarayan, başka birine büyük paralar kazandırdığı bir yere ulaşmak için trafikle boğuşan ve tüm bunlara sahip olma fırsatı bulduğu için müteşekkir olması istenen biri hayattan nasıl keyif alabilir?" charles bukowski.

(ekşi sözlük'te "massive inferno" adlı yazarın bir entry'sinde rastlamıştım bu paragrafa. tam yerine rast geldiği için buraya yazdım. )

belki de doğal olan azimsiz ve motivasyonsuz olmaktır. hatta belki işe yarayan.