unutmaya çalıştığım biri var. uzun zamandır seviyordum, bekledim, olmadı. şimdi hayatında biri var. beklemiyorum artık.

arkadaşlarım biriyle tanıştırmak istediler beni. bende arkadaşımın profilinden bu çocuğun fotolarına bakıyordum. çocuk çok yakışıklı. sarışın renkli gözlü artist gibi çocuk. üstelik kişilik olarakta düzgün biri olduğu yüzünden okunuyor. neyse ben arkadaşımın facesinden bu çocukla fotolarına bakıyorum bakıyorum ve derken pat diye bir foto geldi. o unutmaya çalıştığım kişi ve benim fotom. şok oldum. yıllar önce bir arkadaşın düğününde çekilmiş bir foto. kızıldeniz gibi ikiye ayrılmış masa ve biz ortasında iki tane kumru. kafa kafaya vermişiz. o kadar güzel bir foto ki.

döküldü gözümden yaşlar. o kızla beraberliğini öğrendiğimden beri ağlamıyordum artık. iki olay dışında ağlamadım ağustos ayından beri. ama dün gece tutamadım kendimi.

tam başka biri olsun artık unutayım onu diyorum. tam başka birinin fotolarına bakıyorum belki kalbim ısınırsa diye. pat diye karşıma çıkıyor.

dahada acı olanı şimdiki sevgilisiyle fotoları. ilk birlikte gördüğüm fotolarında bizimki beni buraya gömsünler sıkıntıdan patladım diyor yüzü, kızın aurasında ise yanıma burdaki ağaçlardan bir kereste koysanız yine aynı pozu veririm hiç önemi yok yanımdakinin diyor. bizim fotoda ise gerçekten seven iki insan var. üstelik o fotonun çekildiği gecenin sonunda beni o kadar kırmıştıki... ha bide o düğün sonrası bana aşık olduğunu söylediği halde beni bırakmıştı hem sever hem terkeder sonra suçlusu ben olurum hep