basligi gounce, zaten simdiye kadar sorguladigim bir sey oldugu icin hakkinda zorlanmadan yazabilecegimi dusunuyorum. gerci oyle uzunca yazacak bir sey de yok. bazi zamanlar kisa sureligine de olsa kendimi detaylarda kaybedip, belli seylerle ugrasinca sanki yasamaya deger bazi sebepler bulmus gibi hissediyorum. sonra tum bu ugraslarin aslinda o surekli otelemeye calisip, girdabindan kurtulmaya calistigim anlamsizligi az da olsa unutma cabasi oldugunu farkedince, hersey birden siradan ve gereksiz geliyor. bundan olsa gerek, herhangi bir sebep bu dayanilmasi pekte kolay olmayan hayati yasanir kilmaya yetmeyecek gibi. boyle dusunen insana, ne demeye yasiyorsun diye sorarlar haliyle. ki bence guzel soru. ama her soruya da cevap vermek gibi bi derdi de olmamali insanin.

bir sebep, binbir sebep,
var biraz da sen sebeplen.