yığınla ödül toplamış dikkat çekici bir yapım. ülke'nin gerçeklerini de kabak gibi ortaya koymuş. karakterler az ama öz. oyuncuları tanımadığım için herbirini ilk kez görme şansını buldum. bu film için avantaj oluşturdu. oyuncu istediği kadar yetenekli olsun yüzleri bir süre sonra alışagelmiş olduğunda filme gerekli katkıyı sağlayamıyor. yönetmen olsam ilk kez sinemaya adım atmış kişiyi seçerim, her insanın bir tane hakkı olmuş gibi saçma bir anlam çıksa da bu böyle. örnek olarak bir şener şen yeteneğinin zirvesinde de olsa filmin gerçekliğinden izleyiciyi koparıyor, onu şener şen diye biliyorsun. bu anlamda babamın kanatlarındaki her oyuncu benim için yeniydi.

spoiler ile yola devam edelim

ibrahim usta: ambulansa bindirildiğinde çizmelerimi çıkarayım diyen maden işçisini hatırlattı, naif, yüzünde acı, hayatta tek beklentisi ailesi mutlu olsun, emeğinin karşılığını tam alamayan, yurdumun milyon tane çalışanından birisi. öykü ibrahim usta ekseninde dönüyor.

yusuf: sıçramaya çalışan, genç delikanlı. ibrahim usta'nın yeğeni, biraz kendini beğenmiş. amcasının hatalarına düşmeden zengin olabileceğini düşünen bir cevher olarak görüyor. küpesini takıp istanbul sokaklarında volta atmayı seven kardeşimiz. filmin parlayan yıldızı gibiydi. filmin can alıcı karesi ise rock odaklı müzikte çekilen halay sahnesiydi. müzik şahaneydi.

başörtülü hanımkızımız: yeni türkiye'de sayıları günden güne artan kızlarımızdan bir tanesi. kendi özgürlüğüne toz kondurmayan ancak yusuf'un küpesini yakışmadığı gerekçesiyle küpe takma özgürlüğünü elinden alması ilk aklıma gelen tutumu.

karadenizli kalfa: işte bu arkadaşı saatlerce izleyebilirdim. filmde genel olarak kürt işçi, laz kalfa, yavşak mühendis gibi kimlikler önplana çıksa da yönetmenin olan biteni dümdüz aktarıp yorum yapmaması takdirimi kazandıran bir olgu oldu.

avukat: jest ve mimikleri ile karşısındakinin anlamayacağı bir jargon kullanması ama bunu anlamasını beklemesi ile dikkatimi çekti. yurdumun avukat ve doktoru mesleki dil kullanmada müstesna örnekler sunar. eğer bir pide salonunu arayıp telefonla iki lahmacun sipariş verecekse mutlaka ben avukat hilmi cankuş. iki acılı lahmacun rica ediyorum yeşilliği bol olsun der. iki lahmacun avukat hilmi dışındaki birilerine başka bir formülle mi hazırlanır orasını pide ustası bilir.

avm ailesi: ev almaya çalışan ortagelirli türk ailesi. kendimi orada gördüm ancak ev almaya çalıştıkları ağaoğlu my bilmemne benim için uç ve gereksiz olurdu. o lüks siteler yapılırken o kiremitlerin hangi şartlarda sıvalandığını göstermesi bile filmin değerini artıran küçük bir detay.

topal: vaktiyle ankara bentderesinde bir topal vardı. bu topal o topaldan mı esinlenilmiş bilemedim. horoz dövüştüren, güvercin satan yine laz kalfa ile filmdeki dikkatimi çeken tiplemeydi.

ibrahim usta'nın karısı: daha fazla spoiler vermenin bir anlamı yok, alışagelmiş ülke gerçeklerinden çıkarak nokta koyabilecek kapasiteye sahip olması hafızalarda yer aldı.

spoiler bitiş noktası

yönetmen iyi niyetli bir iş çıkarmış ve gözlemci olarak çok kabiliyetli ancak fazla yerli dizi etkisinde mi kalmış bilmiyorum, sürekli yakın çekim yüzlere odaklı ve hareketli kamera kullanarak ufak çapta bir başdönmesi yaşattı. filmin ismi ise bana göre yanlış bu filmin adı bu olmamalı, filmin bütününe hitap eden bir isim değil. filmin adı

(bkz: fıtrat) hadi o olmadı (bkz: bedel) diyorum.