ikinci yeni şiiri. nasıl olur da bu kadar güzel adamlar bu kadar güzel şiirleri bu kadar güzel yazabilirler aklım almıyor. düşündükçe, bu adamları dünyaya yakıştıramıyorum. sanki şizofrenmişim de uyarlar, süreyalar, edipler bir rüyaymış bir tek ben biliyormuşum gibi geliyor. tek korkum; bu şiirlerin gereksiz ortamlarda gereksiz insanlarca gereksiz bir fon müziğiyle okunup, dinletilmesi.