az önce otobüste bir yandan kitap okuyup bir taraftan da açlığımı bastırsın diye aldığım bisküviyi yiyordum. bir süre sonra muavin elinde meyve suyu ile gelip "size meyve suyu getirdim hanımefendi" dedi. şaşırdım, biraz garip biraz da sinirli bir tavırla "neden yalnızca bana?" diye sordum. muavin de "bisküvi yiyordunuz kuru kuru yemeyin diye düşündüm" dedi. teşekkür edip aldım ve gitti. artık nasıl paranoyak olduysam her şeyde bir art niyet aradığımdan meyve suyudan ve muavinden şüphelendim. halbuki normal şartlarda gayet iyi niyetli bir hareket. türkiyem sağolsun. kafayı yedik.