''yalnızlıktan kudurmuş bir çocuğun arabaların kaportasını anahtarla çizmesi gibi ruhumun kemirilişi de hep sinsiceydi. buna rağmen ansızın berraklaştığı oluyor bulanık günlerin hala soğuk biralar oluyor güzel kızlar oluyor. yağmurdan sonra saçlarını havluyla kurulaman gibi olmuyor tabii o kalibrede sevda görmedim. öptüm ama içime çekmedim.''

aslında iyi yazıyor. var o yetenek var yok değil zaten olmasa behzat ç. gibi bir karakteri yaratmak ve üstüne 2 kitap yazmak kolay değil hem de daha tanınmıyor iken.. sonra erken kaybedenler kitabında 2 öyküsü tiyatro oyunu olarak yazıldı 1 öykünün kısa filmi çekildi bu sırada kitap almanya'da basılmaya başlandı. ama bazen çok yersiz çıkışlar yapıyor o zaman üzülüyorum. örneğin ''yazarlığı bıraktım'' açıklamasına çok kızmıştım. ama gezi zamanı o direnişte ön saflarda koşturmasını gördükçe çok sevmiştim.
imzalı kitapları elimde hatta ayak üstü sohbet etmişliğimiz ve çekildiğimiz bir kaç fotoğrafımız bile var.