-
gayrımenkul danışmanlığı ile uğraşıyorum. bulunduğum şehirde kiralar semtine göre değişiyor. ben bir ortalama alacak olsam 700 liranın altında ev yok derim. (var ama çok çok affedersiniz köpek bağlasan durmaz orada da oturulmaz ya da paragöz ev sahibi çöplüğünü saray diye kiralamaya çalışıyor kimse enayi değil) aylık minimum mutfak masrafı da 300 altı imkansız. faturaları da ekle ee geriye para kalmadı zaten. bu insanlar çalışıyor ama neye çalışıyor aç kalmamak için çalışıyor. bu insanların da yaşamaya gezmeye eğlenmeye istedikleri şeyleri almaya ihtiyacı yok mu? var ama nerdeeee ay sonu gelmeden para suyunu çekiyor. sonra sizin köle sisteminizde borca girdiği için(kredi kartı) çıkamıyor. iş verenlerin de en büyük kozudur bu. işçisinin muhtaç olduğunu bildiğinden işten çıkartmakla tehdit eder ve her dediğini yaptırır. örneğin; mesaiye kal der ama mesaisini yatırmaz. 'beğenmiyorsan çık' der.
700 kira
300 mutfak
100 doğal gaz
100 evin ıvırı zıvırı
50 su
50 telefon faturası ya da internet
basit bakkal hesabı yapıyorum öyle aman aman bir hesap değil. daha işin içine;
giyim
sosyal aktivite
yol masrafı
çocuk varsa onun ihtiyaçları
varsa borcu
girmedi bile. yani şu durumda bile o kadar komik ki şu para. ulan giren çıkan ortada ama utanmasalar hiç zam yapmadan yaşasınlar diyeceksiniz. survivor gibi ülkemiz resmen yaşama mücadelesi veriyoruz. sonra bizimle dalga geçer gibi tasarruf edin birikim yapın diye akıl veriyorlar. ulan önce sen gel dediğin paraya bir kaç ay geçi bakalım götün yiyor mu sonra akıl ver.
biz işçilere örgütlenin derken illegal bir ögütlenmeden bahsetmediğimizi anlatana kadar göbeğimiz çatlıyor ama artık onların da öğrenmesi lazım haklarını savunmaları lazım şu komik rakamlara evet dememeleri lazım. ulan sizler ülkenin yumruğusunuz be gücünüzün farkına varın (sendika muhabbetine girmiyorum zira işin içinden çıkamayız) bireysel değil toplu hak aramaya başlayın gerekse grev gerekse eylem hak verilmez alınır!