zamanında benimsediği dinin doğruluğuna artık inanmamaktır

islami açıdan bakacak olursak bunu yapan insan, pek tabii cehennemliktir. bunun yanında öldürülmesi gerektiği görüşünü kabul eden önemli bir kısım da vardır, ki işin aslı da zaten böyledir.

ama burada önemli bir sıkıntı var.
bir dindarı düşünelim örneğin, gerçekten dinine bağlı.
ve bir kitap okuyor. bu kitap dininin doğru olmadığını iddia eden bir kitap ve ikna edici.
kitabı okuyan dindar da bu iddialara cevap veremiyor ve ikna oluyor. böylece inancı sarsılıyor.
belki zamanla tamamen dinden çıkıyor.

şimdi,
ikna olmak kişinin elinde olan bir durum değildir. (aslında zaten inanıyor olması gibi)
ve insan ikna olma yeteneğine sahiptir, böyle olmasa o dine hiç inanmayacaktı. ayrıca yine insan, sabit bir fikri korumaktansa dinamik bir zihin olmaya daha çok meyillidir. zaten bu sabit olmama ve sürekli değişim insanın doğasıdır ve engellenmesi mümkün de değildir.

bu yüzden bu tür kitaplar (ve aslında işbu yazı) yasaklatılır ya da okunması kötü görülür. çünkü bunların gerçekten etkileme potansiyeli yüksektir. bu topa hiç girmemek "zihinleri bulandırmamak için" bu kitaplar şeytan olarak görülür.
ve böylece insan sonsuz azaptan kurtulur.