!---- spoiler ----!

her uslu çocuk gibi ben de yalnızken burnumu karıştırıyordum. oysa yaramaz çocuklar ailelerinin, misafirlerin önünde burun karıştırmaktan çekinmezler. onların bu yönlerine her zaman imrenmişimdir. hiç unutmam, bundan uzun yıllar önce, hevesli ve gelecek vaat eden uslu bir çocukken, uzun çalışmalar sonucu çıkardığım sümüğü kaybettim. ne kadar aradıysam da bulamadım. dert yakınacak, yardım alacak, benimle birlikte sümüğümü arayacak kimsem de yoktu. o dakikadan sonra hayatımın genelini bu hayal kırıklığı üzerine kurdum. hayallerim kırılmıştı. zira uslu bir çocuk olduğum halde büyük emekler harcayarak çıkardığım sümük beni sıkılgan ve bezgin yalnızlığıma terk etmişti.

artık inatçı ve nazlı sümüklere karşı kayıtsızım. burnumu rahatsız etmeleri, nefes alırken ıslık çalmaları koymuyor bana. sümüklerimi kendi özgürlükleriyle baş başa bırakıyorum. kendi kaderlerini kendileri tayin etsinler. bildiklerini okusun şerefsizler. beni kendi yalnızlığımdan çekip çıkartacak kimsem olmadığı gibi, onların da kendilerini burun deliğimden çekip çıkartacak kimseleri kalmadı. şimdi onlar düşünsün.

no more mr. nice guy !


!---- spoiler ----!