gerçekten dindar, muhafazakar bir ailede yetişmişseniz kolay olmayacaktır. kafanızda yıllar yılı yerleşmiş şemaları yıkmak, putlaşmış düşünceleri yerle bir etmek hiç kolay değildir, onlarca kitap, belgesel ve sorgulama krizi sonrasında bir gün bir an bunu fark edersiniz. "evet, ben hiçbir dine ait değilim."

her kayıp gibi bunda da şok, inkar, kızgınlık, pazarlık, depresyon, kabullenme aşamaları yaşanır. evet, ben hiçbir dine ait değilim, dediğiniz o aydınlanma anı kabullenmeye denk gelir, artık içiniz rahattır, öfke dolu, kibirli, cezalandırıcı, çok fazla insan olan o tanrı yerine vicdanınız vardır.