muhammed ali yada kendi deyimiyle "en iyisi"
"spor salonuna geliyordu. ve eğer kendisini bırakacak birisi yoksa - ki arabası da yoktu- koşardı. bozuk arazilerde koşardı"
bir düşünsenize yatağa uzanmış, güzel günlerin, acısız günlerin ne zaman geleceğini düşlemekle geçiyor tüm zamanımız.
belki de bizim de yataktan çıkıp o güzel günlere doğru "koşmamız" lazım.