ölümün en güzel betimlemesini bence oruç aruoba yapmıştır:
"öl
ölüm
ölümüm"
- tüm kızgınlığım,ön yargılarım ve öfkemle hayatta başıma gelen tüm kötü şeyler için: " öl"
- peki bu yok oluşun kendisi nedir, öfkemin sevgimin , her şeyin donduğu yer :"ölüm"
- ve en sonunda benliğim önlenemez bir biçimde yöneldiği yer: kendi "ölümüm"